|
Kasalukuyan
"Naging limang buwan ako[1] sa Krotona,
nagpilit bumalik sa Reynong Alabanya;
'di sinong susumang sa akay ng sinta,
kundi ang tinutungo'y lalo't isang Laura.
"Sa gayong katulin ng amin paglakad,
naiinip ako't ang nasa'y lumipad;
aba't nang matanaw ang muog ng s'yudad,
kumutob sa aking puso'y lalong hirap!"
"Kaya pala gayo'y ang nawawagayway
sa kuta'y hindi na bandilang binyagan,
kundi Medialuna't reyno'y nasalakay
ni Alading salot ng pasuking bayan."
"Ang akay kong hukbo'y kusang pinahimpil
sa paa ng isang bundok na mabangin,
'di kaginsa-ginsa'y natanawan namin,
pulutong ng Morong lakad ay mahinhin."
"Isang binibini ang gapos na taglay
na sa damdam nami'y tangkang pupugutan;
ang puso ko'y lalong naipit ng lumbay
sa gunitang baka si Laura kung buhay."
"Kaya 'di napigil ang akay ng loob
at ang mga Moro'y bigla kong nilusob;
palad nang tumakbo at hindi natapos
sa aking pamuksang kalis na may poot!"
"Nang wala na akong pagbuntuhang galit,
sa 'di makakibong gapos ay lumapit;
ang takip sa mukha'y nang aking ialis,
aba ko't si Laura! May lalo pa[2]ng sakit?"
"Pupugutan dahil sa hindi pagtanggap
sa sintang mahalay ng emir sa s'yudad[3];
nang mag-asal-hayop ang Morong pangahas,
tinampal sa mukha ang himalang dilag."
"Aking dali-daling binalag sa kamay
ang lubid na walang awa at pitagan;
ang daliri ko'y naaalang-alang
marampi sa balat na kagalang-galang."
"Dito nakatanggap ng luna na titig
ang nagdaralitang puso sa pag-ibig;
araw ng ligayang una kong paginig
ng "sintang Florante" sa kay Laurang bibig."
"Nang aking matantong nasa bilangguan
ang bunying monarka't ang ama kong hirang;
nag-utos sa hukbo't aming sinalakay
hanggang 'di nabawi ang Albanyang Bayan."
"Pagpasok na namin sa loob ng reyno,
bilanggua'y siyang una kong tinungo;
hinango ang hari't ang dukeng ama ko
sa kaginooha'y isa si Adolfo."
"Labis ang ligayang kinamtan ng hari
at ng natimawang kamahalang pili;
si Adolfo lamang ang nagdalamhati,
sa kapurihan kong tinamo ang sanhi."
"Pangimbulo niya'y lalo nang nag-alab
nang ako'y tawaging Tanggulan ng S'yudad,
at ipinagdiwang ng haring mataas
sa palasyo real nang lubos na galak."
"Saka nahalatang ako'y minamahal
ng pinag-uusig niyang kariktan;
ang Konde Adolfo'y nagpapakamatay —
dahil sa korona — kay Laura'y makasal."
"Lumago ang binhing nagmula sa Atenas
ipinunlang nasang ako[4]'y ipahamak;
kay Adolfo'y walang bagay na masaklap,
para ng buhay kong hindi nauutas."
|
Orihinal
Maguíng limáng bouán acó sa Crotona
nag-pilit bumalíc sa Reinong Albania
¿di sinong susumáng sa acay nang sintá
cun ang tinutun͠go,i, lalo,t, isang Laura?
Sa gayóng catulin nang aming paglacad
nai-inip aco,t, ang nása,i, lumipád,
¡abá,t,! nang matanao ang muóg nang Ciudad,
cumutóg sa aquing púso,i, lalong hírap!
Cayâ palá gayo,i, ang nauauagay-uay
sa cúta,i, hindî na bandilang binyagan
cundî Medialuna,t, Reino,i nasalacay
ni Aladíng sálot nang pasuquing bayan.
Ang aca,i, cong hocbo,i, cúsang pinahimpil
sa paá nang isang bundóc na mabangín,
dî caguinsa-guinsa,i, natanauán namin
pulutong nang morong lacad ay mahinhín.
Isang bini-bini ang gapós na tagláy
na sa damdám nami,i, tangcáng pupugútan
ang púsò co,i, lálong na-ipit nang lumbáy
sa gunitáng bacá si Laura cong búhay.
Cayâ dî napiguil ang ácay nang loób
at ang man͠ga moro,i, bigla cong linusob,
¡palad nang tumacbó at hindî natapus,
sa aquing pamuc-sáng cáliz na may poót!
Nang ualâ na acóng pagbuntuháng gálit
sa di macaquibóng gapós ay lumapit,
ang taquip sa muc-ha,i, nang aquing i-alis
¡abá co,t, si Laura! ¿may laló pang sáquit?
Pupugutan dahil sa hindî pagtangáp
sa sintang mahalay nang Emir sa Ciudad,
nang mag-ásal hayop ang morong pan͠gahás
tinampál sa muc-hâ ang himalang dilág.
Aquing dali-daling quinalág sa camay
ang lúbid na ualáng auà at pitagan
man͠ga daliri co,i, na aalang-alang
marampî sa balát na cagalang-galang.
Dito naca-tangáp nang lúnas na titig
ang nagdaralitáng púsò sa pag-ibig,
arao nang ligayang una cong pag-din͠gig
nang sintang Florante sa cay Laurang bibíg.
Nang aquing matantóng na sa bilangúan
ang bunying Monarca,t, ang Amá cong hirang
nag-utos sa hocbo,t, aming sinalacay
hangang dî nabauì ang Albaniang bayan.
Pagpasoc na namin sa loob nang Reino,
bilangua,i, siyang una cong tinun͠go
hinán͠go ang Hari,t, ang Duqueng Amá co,
sa caguino-cha,i, isá si Adolfo.
Labis ang ligayang quinamtán ng Harì
at nang natimauang camahalang pilì
si Adolfo lamang ang nagdalamhatî
sa capurihán cong tinamó ang sanhî.
Pan͠gimbuló niya,i, lalò nang nag-álab
nang aco,i, tauagin tangúlan nang Ciudad,
at ipinagdiuang nang Haring mataás
sa Palacio Real nang lubós na galác.
Sacá nahalatáng aco,i minamahál
nang pinag-uusig niyáng cariquitan
ang Conde Adolfo,i, nag-papacamatáy
dahil sa Corona, cay Laura,i, macasal.
Lumagò ang binhíng mulâ sa Atenas
ipinunlang násang aco,i, ipahamac
cay Adolfo,i, ualáng bagay na masac-láp
para nang búhay cong hindi ma-úutas.
|
