Ang mga panghalip panao ay mga salitang ginagamit upang tukuyin ang tao, o mga taong sangkot sa isang pangungusap. Halimbawa, ang salitang ako ay ginagamit upang ituring ang sarili kapag itinuran ang isang pangungusap habang ang salitang ikaw ay ginagamit panuring sa direktang kausap.
Ang mga panghalip panao sa wikang Tagalog ay maaaring iuri sa dalawang klase - ang dami at ang pang-ukol na madalas ginagamit kasama nito. Ganito rin ang pagkakauri ng mga panghalip sa wikang Sebwano.
W
|
Palagyo |
Paukol |
Paari
|
| Pang-isahan
|
| ako |
akó, ko |
áko |
kanako
|
| ikaw |
ikáw, ka |
ímo |
kanimo
|
| siya |
siyá |
iyá |
kaniya
|
| Pangmaramihan
|
| tayo |
kitá, ta |
áto |
kanato
|
| kami |
kamí, mi |
ámo |
kanamo
|
| kayo |
kamó, mo |
inyó |
kaniyo
|
| sila |
silá |
ilá |
kanila
|
|
Pang-isahan |
Pangmaramihan
|
| Palagyo |
si |
sila si
|
| Pang-ukol |
ni |
nila ni
|
| Paari |
kang |
kang mga
|
|
Pang-isahan |
Pangmaramihan
|
| Palagyo |
ang |
ang mga
|
| Pang-ukol |
og |
og mga
|
| Paari |
sa |
sa mga
|
