Florante at Laura/Kabanata 1/Paliwanag: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Linya 4:
==Buod==
 
===Pag-aalala kay SelyangCelia baka nakalimot===
 
Sa mga unang saknong, itinatanong ni [[:w:Balagtas|Balagtas]] kung nasaan na ang kanyang SelyangCeciliang dating minamahal. Ipinag-aalala niya rin kung baka nakalimot na si Selya sa kanilang pag-iibigan. Ang pagkalimot na ito, ayon kay Balagtas, ay ang ikinalubog ng kanyang kapalaran sa lubhang kalungkutan. Pero iginigiit naman ni Balagtas na hindi niya nakalimutan ang pagmamahalang iyon.
 
Lumipas na ang mga araw na iyon, ang natira na lamang sa kanyang puso ay ang pag-ibig kay Selyang iniaako ni Balagtas na mananatili habang siya ay buhay pa.
Linya 14:
Dahil inaakala ni [[:w:Balagtas|Balagtas]] na nakalimot na si Selya, siya ngayon ay nangungulila, nangungulila sa pagmamahal, at nagdurusa. At para maibsan ito, inaaliw niya ang kanyang sarili sa pag-alala ng kanilang nakaraan, at sa pag-alala pa lamang niya sa mukha ni Selya, siya na ay nagiginhawaan.
 
Kanyang inaalala ay ang larawan ni SelyangCelia kanyang iginuhit na ayon sa kanya, ang kanyang tanging naiiwang pampag-alala kay Selya, at nililigawan ito sa ilog na makati.
 
Inaalala niya ang kanilang pinagpasiyalan noong sila ay magkasintahan pa, at nang si Selya ay nagkasakit. Ito ang ilog ng Beata at Hilom, at ang puno ng manggang hangad na pitasan ni Selya. Isa pa sa kanyang inaalala ang ang dagat na kanilang pinagliliguan dati, na, ayon kay Balagtas, kanilang inaagapan upang hindi abutan ng alat ng dagat.
 
Hinahanap niya si SelyaCelia, ang kanilang pagmamahalan, lahat ito ay wala na sa kanya. Lahat ito ay lubha niyang ikinalulungkot.
 
Sa bandang hulihan ng kabanata, ipinag-aalala naman ni Balagtas na baka nalulungkot ngayon si Selya, at para maibsan ito, dapat man lamang sana siyang alalahanin.