Florante at Laura/Kabanata 26: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
Felipe Aira (usapan | ambag)
bagong kabanata
 
Felipe Aira (usapan | ambag)
lumang bersyon
Linya 3:
| K = Dulo ng Salita
| Kasalukuyan = [[Florante at Laura]]
| Orihinal = }}
Ano pa n~gayaóng gúbat na malungcót<br>sa apat, ay naguíng Paraiso,t, lugód,<br>macailang hintóng caniláng malimot,<br>na may hinin~gá pang súcat na malagót.
<br><br>
Sigabó ng toua,i, n~g dumalang dalang<br>dinin~gig n~g tat-lo cay Laurang búhay,<br>nasapit sa Reino mula ng pumanao<br>ang sintang nag gúbat: ganitó ang saysay.
<br><br>
"Di lub-háng nalaon niyaóng pag alismo<br>ó sintáng Florante sa Albaniang Reino!<br>naringig sa baya,i, isang píping guló<br>na umalin~gaon~gao hangáng sa Palacio.
<br><br>
N~guni,t, dî mangyaring mauatasuatasan
 
ang báquit, at húlo ng bulongbulon~gan
 
parang isang saquít na di mahulaan
 
ng médicong pantás, ang dahil; at saan.
 
Dî caguinságuinsá Palacio,i, nacubcób
 
n~g magulóng baya,t, baluting soldados
 
¡o arao nalubháng caquiquilabot!
 
¡arao na sinumpa n~g galit n~g Dios!
 
Sigauang malacás niyaóng bayang guló,
 
mamatáy mamatáy ang háring Linceo
 
na nagmunacalang gutumin ang Reino,t,
 
lag-yan nang Estanque ang cacani,t, trigo.
 
Páhiná 54
Ito,i, cay Adolfong cagagauáng lahat,
 
at n~g magcaguló yaóng bayang bulág
 
sa n~galan ng Hari ay isinambulat
 
gayóng órdeng mula sa dibdib n~g sucáb,
 
Noón di,i, hinugot sa tronong luc-lucan
 
ang Amá cong Hari at pinapugutan
 
¿may matouíd bagáng macapang-lulumay
 
sa sucáb na puso,t, nagugulóng bayan?
 
Sa arao ring yao,i, naput-lán ng ulo
 
ang tapát na loob n~g m~ga consejo
 
at hindî pumuról ang tabác na lilo
 
hangang may mabait na mahal sa Reino.
 
Umacyát sa trono ang Condeng malupít,
 
at pinagbalaan acó n~g mahigpít,
 
na cong dî tumangáp sa haying pag-ibig
 
dustáng camataya,i, aquing masasapit.
 
Sa pagnanasa cong siya,i, magantihán,
 
at sulatan quitá sa Etoliang bayan,
 
pinilit ang púsong houag ipamalay
 
sa lilo, ang aquing ca-ayaua,t, suclám.
 
Limáng bouang singcád ang hin~ging taning
 
ang caniyáng sinta,i, bago co tangapín;
 
n~guni,t, pinasiyáng túnay sa panimdím,
 
ang mag patiuacál cundî ca dumatíng.
 
Niyari ang sulat at ibinigáy co
 
sa tapát na lingcód, n~g dalhín sa iyó;
 
dî nag-isang bua,i, siyáng pagdatíng mo,t,
 
nahulog sa camáy ni Adolfong lilo.
 
Sa tacot sa iyó niyaóng palamara
 
cong acó,i, magbalíc na may hocbóng dalá[70]
 
n~g mag-isáng moui ay pinadalhánca
 
n~g may Sellong súlat at sa Haring firma.
 
Páhiná 55
Matanto co ito,i, sa malaquíng lumbay
 
gayác na ang puso na mag-patiuacál
 
ay siyáng pagdating ni Minandro namán
 
quinubcób n~g hocbó ang Albaniang bayan.
 
Sa banta co,i, siyang tantóng nacatangáp
 
ng sa iyo,i, aquing padaláng calatas
 
caya,t, n~g dumating sa Albaniang Ciudad,
 
Lobong nagugutom ang cahalintulad.
 
Nang ualáng magauá ang Conde Adolfo
 
ay cúsang tumauag n~g capoua lilo
 
dumatíng ang gabí umalís sa Reino
 
at aco,i, dinalang gapús sa cabayo.
 
Capagdatíng dito aco,i, dinadahás
 
at ibig ilugsó ang puri cong ingat,
 
mana,i, isang túnod na cong saán búhat
 
pumáco sa dibdib ni Adolfong sucáb...."
 
Sagót ni Flerida "nang dito,i, sumapit
 
ay may napaquingang binibining voses
 
na paquiramdám co,i, binibig-yáng sáquit[71]
 
nahambál ang aquing mahabaguíng dibdib.
 
Nang paghanaping co,i, icáo ang nataós
 
pinipilit niyaóng táuong balaquiót,
 
hindi co nabata,t, bininit sa búsog
 
ang isang palasóng sa lilo,i, tumapos..."}}