Ang '''[[Florante at Laura]]''' ay isang aklat na isinulat sa awit ni [[:{{w:|Francisco Balagtas|Francisco "Balagtas" Baltazar]]}}. Ito ay nangangahulugang ang mga taludtod nito ay naglalaman ng 12 pantig, habang ang mga saknong naman nito ay naglalaman ng 4 na taludtod. Nagsisimula ang salaysay nito mula sa isang binatang naghihirap na nakagapos sa isang puno ng [[:{{w:Higera|higera]]}}, hanggang sa isang masayang pagtatapos at pagkamatay ng [[Florante at Laura/Mga tauhan#Konde Adolfo|Konde Adolfo]], ang pangunahing kontrabida sa salaysay.
Ang awit ay pinanahon sa bandang ika-15 siglo, ang panahon ng pananakop ng [[:{{w:Imperyong Otomano|Imperyong Otomano]]}} sa [[:{{w:Kaharian ng Albanya|Kaharian ng Albanya]]}}. At isa sa mga katangian nito ang paggamit ng mga makalumang salita sa Tagalog, at ang pag-aalis ng letrang "i" sa ilang mga pandiwa, paghihiwalay ng pang-akop mula sa inaangkupan nitong mga salita, at pagdaragdag ng mga salitang karaniwang hindi ginagagamit, katulad ng dagdag na pantangi, upang upang mapagkasya sa 12 pantig.
Lahat ng pagtutukoy sa "[[:{{w:diyos|Diyos]]}}" ay tumutukoy sa diyos ng [[:{{w:kristiyanismo|kristiyanismo]]}} maliban na lamang kung ipinahayag.
==Mga kagamitang pampag-aaral==
Bagaman kapareha ng aklat na ito ang pamagat ng awit, hindi lamang ang awit ni Balagtas ang ilalakip sa aklat na ito kundi pati rin ang mga paliwanag at tuluyang ayos ng bawat kabanata sa kasalukuyang [[:{{w:|Wikang Tagalog|Tagalog]]}} upang mas madaling maintindihan.
